Hopliet

'n Hopliet (Oudgrieks: ὁπλίτης / hoplítês, "swaargewapende"^[1] < ὅπλον / hóplon, mv.: ὅπλα / hópla, "wapenrusting"; later ook: "hoplieteskild"^[2]) was 'n swaargewapende infanteris in die Oudgriekse leër, in teenstelling tot die liggewapende gymnes (γυμνής / gumnếs) en psilos (ψιλός / psilós). Die vernaamste wapen van 'n hopliet was sy lans, waarmee hy in 'n geslote slagorde genaamd die falanks, aan die stryd deelgeneem het.

↑ sv. ὁπλίτης, in H.G. Liddell - R. Scott - hersiene uitgawe. H.S. Jones - R. McKenzie, A Greek-English Lexicon, Oxford, 1940⁹.
↑ sv. ὅπλον, in H.G. Liddell - R. Scott}} - hersiene uitgawe H.S. Jones - R. McKenzie, A Greek-English Lexicon, Oxford, 1940⁹.

[1] sv. ὁπλίτης, in H.G. Liddell - R. Scott - hersiene uitgawe. H.S. Jones - R. McKenzie, A Greek-English Lexicon, Oxford, 1940⁹.

[2] sv. ὅπλον, in H.G. Liddell - R. Scott}} - hersiene uitgawe H.S. Jones - R. McKenzie, A Greek-English Lexicon, Oxford, 1940⁹.

[1]

[2]